มาลดฝุ่นละอองขนาดเล็ก ด้วยการเพิ่มพื้นที่สีเขียวกัน

 

เนื่องจากฝุ่น PM2.5 สามารถเข้าไปสะสมอยู่ในเนื้อเยื่อของพืชได้ ทางช่องเปิดของปากใบ

และช่องอากาศตามกิ่งลำต้นเนื่องจากปากใบ มีขนาดกว้าง 10-80 ไมครอน

คล้ายกับที่มันเข้าไปทางรูจมูกของมนุษย์

 

ดังนั้น ต้นไม้ที่มีการเจริญเติบโตเร็ว ย่อมแสดงว่าต้นไม้จะมีการสังเคราะห์แสงในอัตราที่สูง

มีการดูดมลพิษในอากาศมากขึ้น ส่วนพุ่มใบที่หนาแน่นนั้นเป็นการเพิ่มพื้นที่ผิวที่จะดักจับฝุ่น

และการมีปากใบที่ใช้ดูดมลพิษเป็นจำนวนมาก คุณสมบัติเหล่านี้จึงถูกใช้เป็น

หลักการสำคัญต่อการหาต้นไม้ที่เหมาะสม สำหรับการปลูกเพื่อดักจับฝุ่นละอองในอากาศ

 

การปลูกต้นไม้เพื่อลดปัญหาฝุ่นละออง ไม้พุ่มเตี้ยในระดับใกล้พื้นดิน 0.3-3 เมตร

จะช่วยกรองอากาศที่มีมลพิษเข้มข้นมากที่สุดในลำดับแรก

ต่อมาจึงเป็นไม้ต้นที่สูง 3-10 เมตร สำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ การปลูกต้นไม้ใหญ่

จำนวนมากจะเป็นการเพิ่มชั้นกรองอากาศได้ดียิ่งขึ้น

 

 

ไม้พุ่มที่เหมาะปลูกตามพื้นที่โล่ง เช่น กรรณิการ์ ทองอุไร ทรงบาดาล หางนกยูงไทย

พรวด เข็ม ยี่โถ รำเพย มีประสิทธิภาพในการดักจับฝุ่นละอองได้สูงมาก

โดยเฉพาะผิวใบด้านบนที่ขรุขระมีปุ่มและหลุมขนาดเล็กจำนวนมาก

 

การปลูกไม้พุ่ม ไม้เลื้อยลงในกระถางตามแนวรั้ว หรือการปลูกไม้ล้มลุกลงในกระถางแขวน

จัดเป็นสวนแนวตั้ง จะช่วยกรองฝุ่นและมลพิษที่จะเข้ามาในอาคารบ้านเรือนได้เช่นกัน